Mandela Etkisi ve Beynin Hatıraları Fan Fiction’a Çevirmesi Hafızama güveniyorum. Hem de sonuna kadar.Dünkü şifreyi unuturum, ama 1996’daki Monopoly amcasının büyüteç taktığını eminim ki hatırlıyorum.Hadi onu geçtim, Pikachu’nun kuyruğunun ucunda siyah bir şerit vardı. Vardı, değil mi?YOKMUŞ.…Evet, Mandela Etkisi’ne hoş geldin. Mandela Etkisi Nedir? “Ben böyle hatırlıyorum ama evren bana yalan söylüyor” sendromu Mandela Etkisi,
Loading
Son Yazılar
Mandela Etkisi ve Beynin Hatıraları Fan Fiction’a Çevirmesi Hafızama güveniyorum. Hem de sonuna kadar.Dünkü şifreyi unuturum, ama 1996’daki Monopoly amcasının büyüteç taktığını eminim ki hatırlıyorum.Hadi onu geçtim, Pikachu’nun kuyruğunun ucunda siyah bir şerit vardı. Vardı, değil mi?YOKMUŞ.…Evet, Mandela Etkisi’ne hoş geldin. Mandela Etkisi Nedir? “Ben böyle hatırlıyorum ama evren bana yalan söylüyor” sendromu Mandela Etkisi,
Baader-Meinhof Fenomeni: Düşünce Gücümle Gerçeklik Yaratmıyorum, Sadece Fark Etmeye Başlıyorum. Hayal kırıklığı? Biraz. Hayat ne zaman sıradan gitse, biraz mistikleşmek istiyoruz. Mesela bir arkadaşın sana “kefir” dedi. Hayatında ilk kez duydun, tadını merak ettin. Ve bam! O günden sonra her yerde kefir. Sokakta kefir reklamı, markette kefir standı, podcastte kefir diyeti. Hatta rüyanda kefirle konuşuyorsun.
Baader-Meinhof Fenomeni: Düşünce Gücümle Gerçeklik Yaratmıyorum, Sadece Fark Etmeye Başlıyorum. Hayal kırıklığı? Biraz. Hayat ne zaman sıradan gitse, biraz mistikleşmek istiyoruz. Mesela bir arkadaşın sana “kefir” dedi. Hayatında ilk kez duydun, tadını merak ettin. Ve bam! O günden sonra her yerde kefir. Sokakta kefir reklamı, markette kefir standı, podcastte kefir diyeti. Hatta rüyanda kefirle konuşuyorsun.
Denizdeyim ama deadline yakıyor. Dijital göçebeliğin ışıltılı Instagram postlarının ardında gizlenen, gözlüklere yansıyan ekran ışığı kadar gerçek ve klavyeden daha kişisel bir hayat var. Hoş geldiniz: Wi-Fi şifresiyle varoluşsal krize girmiş bir yaşam tarzına. Dijital Göçebe Nedir, Ne Yer, Ne İçer, Nereden Kaçar? Dijital göçebe, adeta bir Matrix karakteri gibi sürekli “bağlı” yaşayan ama fiziksel
Denizdeyim ama deadline yakıyor. Dijital göçebeliğin ışıltılı Instagram postlarının ardında gizlenen, gözlüklere yansıyan ekran ışığı kadar gerçek ve klavyeden daha kişisel bir hayat var. Hoş geldiniz: Wi-Fi şifresiyle varoluşsal krize girmiş bir yaşam tarzına. Dijital Göçebe Nedir, Ne Yer, Ne İçer, Nereden Kaçar? Dijital göçebe, adeta bir Matrix karakteri gibi sürekli “bağlı” yaşayan ama fiziksel
Bakın, artık hepimiz biliyoruz: “Yapay Zeka” bir tanrı değil, bir canavar değil, bir kurtarıcı hiç değil. Yapay zeka, bizim elimizde şekillenen bir ayna. Biz ne verirsek o da onu gösteriyor. Şimdi Grok çıktı, olaylar zinciri patladı, hükümetimiz panik yaptı, bas bas bağıran manşetler atıldı: “MechaHitler konuştu! Grok susturuldu!”. Ama bir dakika… Olay Neydi, Ne Oldu
Bakın, artık hepimiz biliyoruz: “Yapay Zeka” bir tanrı değil, bir canavar değil, bir kurtarıcı hiç değil. Yapay zeka, bizim elimizde şekillenen bir ayna. Biz ne verirsek o da onu gösteriyor. Şimdi Grok çıktı, olaylar zinciri patladı, hükümetimiz panik yaptı, bas bas bağıran manşetler atıldı: “MechaHitler konuştu! Grok susturuldu!”. Ama bir dakika… Olay Neydi, Ne Oldu
– Ya da ‘Ölüm Var Diye Mi Bu Kadar Panik Yapıyoruz?’ Ölüm. Şu hepimizin bildiği ama hakkında konuşmaktan kaçındığı o “büyük son”. Kimimiz onu romantize eder, kimimiz onu inkar eder, bazıları ise protein takviyesiyle kandırabileceğini zanneder. Ama ne yaparsak yapalım, Heidegger’in dediği gibi: Ölüm, varlığımızın en özgün imkânıdır. Kibarca “kaçamayacağımız tek şey” demek bu. Ama
– Ya da ‘Ölüm Var Diye Mi Bu Kadar Panik Yapıyoruz?’ Ölüm. Şu hepimizin bildiği ama hakkında konuşmaktan kaçındığı o “büyük son”. Kimimiz onu romantize eder, kimimiz onu inkar eder, bazıları ise protein takviyesiyle kandırabileceğini zanneder. Ama ne yaparsak yapalım, Heidegger’in dediği gibi: Ölüm, varlığımızın en özgün imkânıdır. Kibarca “kaçamayacağımız tek şey” demek bu. Ama
Hayatın belirgin bir özelliği var: Ne yaparsan yap, her şey bozulacak. Telefon şarjın bitecek, çiçeklerin solacak, en yakın arkadaşınla arana mesafe girecek, kahve fincanının kulpu bir gün ansızın kopacak. Üzgünüm, romantik bir giriş olmadı ama gerçek şu: Evren dağılmak istiyor. Ve bunu kibarca değil, hunharca yapıyor. Peki bunun adı ne? Tabii ki: Entropi.Bilim dilinde çok
Hayatın belirgin bir özelliği var: Ne yaparsan yap, her şey bozulacak. Telefon şarjın bitecek, çiçeklerin solacak, en yakın arkadaşınla arana mesafe girecek, kahve fincanının kulpu bir gün ansızın kopacak. Üzgünüm, romantik bir giriş olmadı ama gerçek şu: Evren dağılmak istiyor. Ve bunu kibarca değil, hunharca yapıyor. Peki bunun adı ne? Tabii ki: Entropi.Bilim dilinde çok
Hayatımda bir kez daha kutulara sarılıyorum. Yine bir ev, yine bir adres değişiyor. Taşınmak, benim için yeni bir maceranın başlangıcı olmadı hiç. Aksine, kök salma çabasının, hep köksüz kalma gerçeğiyle yüzleşmesi oldu. 7 yıldır yaşadığım evden ayrılmak zorundayım. Aslında alışkın olmam lazım. 99 depreminden bu yana 7 şehir, 12 farklı ev… Her bir taşınmada, “Belki
Hayatımda bir kez daha kutulara sarılıyorum. Yine bir ev, yine bir adres değişiyor. Taşınmak, benim için yeni bir maceranın başlangıcı olmadı hiç. Aksine, kök salma çabasının, hep köksüz kalma gerçeğiyle yüzleşmesi oldu. 7 yıldır yaşadığım evden ayrılmak zorundayım. Aslında alışkın olmam lazım. 99 depreminden bu yana 7 şehir, 12 farklı ev… Her bir taşınmada, “Belki
Yıllar geçti.Bozkır yeniden yeşerdi. Klanlar birleşti, eski dargınlıklar unutuldu.Altay, halkına liderlik etti, ama kendisini hiçbir zaman Kağan’ın yerinde görmedi.Her zaman bir adım geride durdu.Kendi adına heykeller dikilmesini reddetti.Onun yerine Kağan’ın adı taşlara kazındı. Fakat geceleri…Hâlâ yalnız kaldığında…Karanlığın sesi bazen fısıldıyordu. O eski ağız, tamamen kaybolmamıştı.Çünkü bazı anılar ne kadar gömülürse gömülsün, toprak hafızayı unutmaz. Bir
Yıllar geçti.Bozkır yeniden yeşerdi. Klanlar birleşti, eski dargınlıklar unutuldu.Altay, halkına liderlik etti, ama kendisini hiçbir zaman Kağan’ın yerinde görmedi.Her zaman bir adım geride durdu.Kendi adına heykeller dikilmesini reddetti.Onun yerine Kağan’ın adı taşlara kazındı. Fakat geceleri…Hâlâ yalnız kaldığında…Karanlığın sesi bazen fısıldıyordu. O eski ağız, tamamen kaybolmamıştı.Çünkü bazı anılar ne kadar gömülürse gömülsün, toprak hafızayı unutmaz. Bir
(Final Bölüm) Sabahın ilk ışıkları, yıllardır görülmemiş bir huzurla bozkıra doğdu.Ne karanlık vardı gökyüzünde, ne fısıltılar.Sadece soğuk, sadece sessizlik.Ve bu kez… sessizlik korkutucu değil, kurtarıcıydı. Altay, Kağan’ın kül olmuş kalıntılarının önünde diz çöküyordu. Elinde kalan tek şey, Kağan’ın yere bıraktığı kemikten tılsımdı.Kemiğin üzerine bir şeyler kazınmıştı.Gözleriyle inceledi, kelimeleri tanıdı: “Unutulmak bazen affetmektir.” Altay’ın dudakları titredi.
(Final Bölüm) Sabahın ilk ışıkları, yıllardır görülmemiş bir huzurla bozkıra doğdu.Ne karanlık vardı gökyüzünde, ne fısıltılar.Sadece soğuk, sadece sessizlik.Ve bu kez… sessizlik korkutucu değil, kurtarıcıydı. Altay, Kağan’ın kül olmuş kalıntılarının önünde diz çöküyordu. Elinde kalan tek şey, Kağan’ın yere bıraktığı kemikten tılsımdı.Kemiğin üzerine bir şeyler kazınmıştı.Gözleriyle inceledi, kelimeleri tanıdı: “Unutulmak bazen affetmektir.” Altay’ın dudakları titredi.
Gökyüzü, bir yarık gibi açılmıştı. Bozkırın üzerinde, yıldızların yerini karanlığın damarları almıştı. O karanlık, göğe kök salmış bir ağaç gibiydi; dalları sonsuzluğa uzanıyor, her biri farklı bir çığlık taşıyordu. Kağan ve Altay sessizce yürüdüler. Karların üstünde değil…Ölülerin kemiklerinden oluşan bir yol üzerinde. Her adımda çıtırdayan sesler, bir zamanlar adı olan insanların kemikleriydi. Şimdi hepsi unutulmuş,
Gökyüzü, bir yarık gibi açılmıştı. Bozkırın üzerinde, yıldızların yerini karanlığın damarları almıştı. O karanlık, göğe kök salmış bir ağaç gibiydi; dalları sonsuzluğa uzanıyor, her biri farklı bir çığlık taşıyordu. Kağan ve Altay sessizce yürüdüler. Karların üstünde değil…Ölülerin kemiklerinden oluşan bir yol üzerinde. Her adımda çıtırdayan sesler, bir zamanlar adı olan insanların kemikleriydi. Şimdi hepsi unutulmuş,
