Hayat, hepimizin bildiği üzere, nazik bir masaj terapisti değil; daha çok stres topunu kafamıza atan hiperaktif bir çocuk gibi. İşte tam da bu noktada sahneye çıkan kahramanımız: duygusal dayanıklılık. Psikologların “resilience” dediği şey, halk arasında “sıkıntıya gelememek” ve “yıkılmadım, ayaktayım” klişeleriyle karıştırılıyor. Oysa işin bilimsel tarafı biraz daha karmaşık. Duygusal Dayanıklılığın Bilimsel Tarifi Amerikan Psikoloji

“Seni bırakmadı aslında. Zaten hiç orada değildi…” 2025’e dair elimde kesin bir istatistik yok ama hissettirdiklerinden bir tanesi şu olabilir:Bu yılın sponsoru “vedalaşamadan gitmek” ve “hiç var olmamış gibi davranmak” oldu. Bu yıl bir şey oldu bize.Bir anda herkesin içinden minik duygusal cellatlar çıktı.Cümleler eksik kaldı, bakışmalar kaçtı, ayrılıklar yaşandı.Birçok arkadaşım, bir ilişkiyi değil—birini içinden

İnsanlık, ateşi buldu, tekerleği icat etti ama asıl başarıyı 3 yaşındaki çocuğun neden “Hayır!” diye bağırdığını anlamaya çalışırken gösterdi. Psikoloji, kafamızın içindeki sonsuz “Noluyo ya?” hissini anlamaya çalıştığımız bilim dalı. Hadi şimdi bu keşiflere günümüzden örneklerle dalalım. 1. “İd, Ego, Süperego” – Freud ve İçimizdeki WhatsApp Grubu Freud’un zihin üçlüsünü modernleştirirsek: Günümüzde bu üçlü arasında

Kimi insanlar bir mekâna girmez, iner. Sadece oturmaz, tacını takar. Ve sonra, mekân artık bir yer değil, bir krallık olur. Bu krallıkta menüden kahve değil, onay sipariş edilir. Ve siz bu taht odasına girdiğinizde, tepkinin hızı ses hızını geçer: “BURASI BENİM MEKÂNIM.” Bugün, şehir hayatının görünmez silahlarından biri olan “mekancılık” üzerine konuşacağız. Evet, tam da

Mandela Etkisi ve Beynin Hatıraları Fan Fiction’a Çevirmesi Hafızama güveniyorum. Hem de sonuna kadar.Dünkü şifreyi unuturum, ama 1996’daki Monopoly amcasının büyüteç taktığını eminim ki hatırlıyorum.Hadi onu geçtim, Pikachu’nun kuyruğunun ucunda siyah bir şerit vardı. Vardı, değil mi?YOKMUŞ.…Evet, Mandela Etkisi’ne hoş geldin. Mandela Etkisi Nedir? “Ben böyle hatırlıyorum ama evren bana yalan söylüyor” sendromu Mandela Etkisi,

Baader-Meinhof Fenomeni: Düşünce Gücümle Gerçeklik Yaratmıyorum, Sadece Fark Etmeye Başlıyorum. Hayal kırıklığı? Biraz. Hayat ne zaman sıradan gitse, biraz mistikleşmek istiyoruz. Mesela bir arkadaşın sana “kefir” dedi. Hayatında ilk kez duydun, tadını merak ettin. Ve bam! O günden sonra her yerde kefir. Sokakta kefir reklamı, markette kefir standı, podcastte kefir diyeti. Hatta rüyanda kefirle konuşuyorsun.

– Ya da ‘Ölüm Var Diye Mi Bu Kadar Panik Yapıyoruz?’ Ölüm. Şu hepimizin bildiği ama hakkında konuşmaktan kaçındığı o “büyük son”. Kimimiz onu romantize eder, kimimiz onu inkar eder, bazıları ise protein takviyesiyle kandırabileceğini zanneder. Ama ne yaparsak yapalım, Heidegger’in dediği gibi: Ölüm, varlığımızın en özgün imkânıdır. Kibarca “kaçamayacağımız tek şey” demek bu. Ama

Hayatın belirgin bir özelliği var: Ne yaparsan yap, her şey bozulacak. Telefon şarjın bitecek, çiçeklerin solacak, en yakın arkadaşınla arana mesafe girecek, kahve fincanının kulpu bir gün ansızın kopacak. Üzgünüm, romantik bir giriş olmadı ama gerçek şu: Evren dağılmak istiyor. Ve bunu kibarca değil, hunharca yapıyor. Peki bunun adı ne? Tabii ki: Entropi.Bilim dilinde çok