Ailede Duygusal İstismar Üzerine..

“Senin yerinde başkası olsa çoktan…”
– Aileden gelen övgü görünümlü tehdit örneği

---

“Biz Senin İçin Her Şeyi Yaptık” Taktik Savaşları

Aile denilince aklına huzur, sevgi ve destek geliyorsa, tebrikler. Terapide anlatacak daha az şeyin olacak.
Ama eğer “biz senin iyiliğini istiyoruz” cümlesi artık kulak çınlaması gibi geliyorsa, geçmiş olsun: duygusal istismar bölgesindesin.

“Biz senin için saçımızı süpürge ettik” diyen ebeveynler, genelde o süpürgeyle senin özgüvenini de silip süpürmüş olabilir.
Ve bu tür cümleler sadece geçmişin bilançosunu çıkarmaz — şu andaki hayatını da yönetmek ister.

---

“Sen Küçüksün, Bilemezsin” Manipülasyon Tekniği (20 Yıldır Kullanımda)

Aile içi duygusal istismar, genellikle fark edilmeyecek kadar içten ve “iyi niyetli” paketinde gelir.
Çocuklukta başlar:

• Seçim hakkı tanınmaz.
• Hissedilen duygular küçümsenir.
• Sorulara cevap değil, azar gelir.
  Ve büyüdükçe bu manipülasyonlar sevgiyle karıştırılır.

“Bu kadar alıngan olma, şaka yaptım.”
→ Hayır, şaka değil. Pasif agresif aşağılama.

---

“Ailemizden Biri Böyle Mi Olur?” Kutsal Aile Mitinin Çöküşü

Aile, özellikle geleneksel toplumlarda dokunulmaz sayılır.
İtiraz etmek ayıptır.
Uzaklaşmak nankörlüktür.
Eleştirmek “günah” gibidir.

Ama bir gerçek var:
Sevgi, zarar veriyorsa sevgi değildir.
Ve aile olmanın sorumluluğu, sadece doğurmak ya da aynı soyadı taşımakla bitmez.

Çünkü bazı evlerde kan bağından çok, travma bağı vardır.

---

Kurban Suçluluk Döngüsü™: “Ama Onlar da Elinden Geleni Yaptı…”

Bu cümle, istismarın en sinsi sonucudur.
Çünkü seni mağdur edenleri korursun.
Onların çocukluğundaki yoksunlukları, senin bugünkü acının gerekçesi olur.
Ama unutma:
Onların yaşadıkları senin terapini iptal etmez.

Empati, istismarı aklamak için kullanılmaz.

---

İşin Bilimsel Yüzü: Ailevi Sevgi Eksiği Beyni Nasıl Yakar?

Araştırma Bombaları:

• Bowlby’nin Bağlanma Teorisi: Güvenli bağlanma gelişmeyen çocuklarda öz-değer algısı zayıflar, yetişkinlikte sınır koyma becerisi düşer.
• Türkiye Psikiyatri Derneği (2023): Yetişkin bireylerin %68’i çocuklukta ebeveyn kaynaklı suçluluk, baskı ve “koşullu sevgi” davranışlarına maruz kalmış.
• Harvard Üniversitesi, 2020: Aile içi duygusal istismar geçmişi olan bireylerin %72’sinde ileri yaşlarda anksiyete ve yetersizlik hissi gelişiyor.

Ve evet:
Bunların çoğu “biz senin iyiliğin için…” diye başlayan cümlelerin altına gizlenmiş.

---

Ailede Duygusal İstismarın Çeşitleri (Evet, Menü Geniş):

Sessiz Terbiye Sistemi

• Konuşmadılar.
• Göz devirdiler.
• Üç gün surat astılar.
  Ama “sana küstüm” demediler.
  Dedirtmeden hissettirdiler.

Suçlulukla Biçimlendirme

“Biz senin için gezmedik, tozmadık, sen şimdi arkadaşlarınla tatile mi gidiyorsun?”
Evet, gidiyorsun. Çünkü onlar senin kararlarının teminatı değil. O dönem fedakarlık yaptılarsa, senin yaşam alanına haciz koyma hakları yok.

Sürekli Gözlem ve Yargılama

Ailen seni sevmez; seni denetler.
Nerdesin?
Kiminlesin?
Ne giyiyorsun?
Ne zaman evleneceksin?

Ve en acıklısı:
Senin kim olduğunla değil, onların kafasındaki versiyonunla ilgilenirler.

---

“Ailemizden Psikoloğa Giden Hiç Olmadı” Deyip Seni Suçlu Gören Sistem

Terapiye gitmek ayıp değildir.
Kendini anlamak, aileni anlamak zorunda olmak değildir.
Ve psikolojik dayanıklılığın düşük değil — sadece çocukken hiç sağlıklı duygusal destek almadın.

İşte bu yüzden şimdi “normal” olanı garip buluyorsun.
İyi niyetli insanların sana karşılıksız şefkat göstermesi sana şüpheli geliyor.
Çünkü alıştığın sevgi, hep bir bedelle geliyordu.

---

Çıkış Haritası: Kan Bağına Karşı Kendi Bağını Kur

Önce Dur.
Sonra Fark Et.
Ardından Sınır Koy.
Gerekirse Uzaklaş.
Ve en önemlisi: Yardım Al.

Aile, bağ kurmak zorunda olduğun insanlar değildir.
Aile, güven kurabildiğin insanlardır.

Ve evet, bazı insanlar doğurur ama büyütemez.
Bazı insanlar “evlat” ister ama “birey” kaldıramaz.

---

Final Vuruşu: “Ben Sizi Seviyorum Ama Önce Kendimi Seçiyorum.”

Bu cümleyi bir gün gerçekten kurabildiğinde, duygusal istismarın etkisi kırılmaya başlar.
Onlar değişmeyebilir.
Hâlâ alınabilir, hâlâ “nankörsün” diyebilirler.
Ama sen artık aynı oyunda değilsin.

Ve bu oyundan çıkmak, gerçekten büyümeye başladığın andır.

Bazı Acı Gerçekler:

Hayır, her aile sevgi veremez.
Her anne fedakâr değildir.
Her baba güvenli bir liman değildir.
Ve sen, bunu fark ettiğin için suçlu değilsin.

Aileni sevmek zorunda değilsin.
Ama kendini sevmek zorundasın.
Ve bazen bu ikisi, aynı anda mümkün değildir.